Marko Hanželic
Młody człowiek wciela się w naprawdę potężnego ojca Michała (91 zwycięstw, siedem tytułów światowych). To także rozszerza rozdział „Ojcowie i synowie” w najwyższej serii wyścigów motorowych. Przyjrzyjmy się kolejnym przykładom rodzinnej „współpracy międzypokoleniowej” w motorsporcie.
Antonio i Alberto Ascari
Ojciec Antonio (1888-1925) był zwycięzcą w XNUMX roku więcej wyścigów Grand Prix, przed śmiertelnym wypadkiem z Alfą podczas Grand Prix Francji w Monthléry niedaleko Paryża. Grzech Alberto (1918-1955) wygrał 13 z 32 wyścigów Formuły 1 i był mistrz świata w Ferrari w 1952 i 1953 roku. Podczas testów na Monza został śmiertelnie ranny w 1955 roku.
Hans i Hans-Joachim Utknęli
Hans utknął (1900-1978) był „królem wyścigów górskich” okresu międzywojennego, w 1930 roku został mistrzem Europy z Austro-Daimler. Odniósł również sukcesy na torach wyścigowych, gdzie jako kierowca Mercedesa i Auto-Union wygrał kilka wyścigów Grand Prix i ustanowił liczne rekordy. Ze względu na wykluczenie niemieckich zawodników z zawodów w 1945 roku tak właśnie jest Utknąłeś senior do 1950 roku jeździł z austriackim paszportem, który uzyskał jadąc do Austro-Daimlera. Po kilku wyścigach w F1 w latach pięćdziesiątych XX wieku został mistrzem Niemiec po sześćdziesiątce. próby prędkości w górach.
Grzech Hans Joachim (ur. 1951), podobnie jak jego ojciec, jest obywatelem Niemiec i Austrii. W latach 1974-1979 brał udział w 74 wyścigach F1 (dwa razy na trzecim miejscu), dwukrotnie wygrywając Le Mans, Sebring w na 24 godziny na Nürburgringa. Co ciekawe, od jego pierwszego do ostatniego sukcesu minęło 28 lat. W 1990 roku też został mistrz serii DTM. Jego synowie Johannes i Ferdinand również byli aktywnymi zawodnikami.
